Homeros, hiçbirine değil, yalnızca hafıza tanrıçası Mnemosyn’e yalvararak başlar: “Söyle tanrıçam! Aşil’in öfkesini söyle!” Ardından felaketi özetler: “Acı üstüne acıyı o kahredici öfke getirdi, nice delikanlıyı canlı canlı attı Hades’e, gövdelerini yem yaptı kurda kuşa.”
