Türkiye’nin çevre ve doğa bilinci karnesi genelde pek başarılı sayılmazdı. Yakın zamanlara dek bazı belediyeler çöplerini doğrudan yemyeşil ormanın içindeki can suyu derelere dökerdi. Damperli çöp kamyonu yamacın kıyısına kadar rahatça yanaşıp yamaçtan aşağıya çöpleri dökebilsin diye beton çöp dökme platformları vardı. Bugün bile herhangi bir etkinlikten sonra geride bıraktığımız çöp miktarı akıl almazdır. Pikniğe, doğaya götürdüğümüz yiyecek içeceğin boş ambalajını bile geri getirme zahmetine katlanmayız, arkamızda bir çöp dağı bırakırız.
