“ Okıvrılan iki balıktan siyah olan bendim belki de. Şanssızlığım doğuştan mıydı, bilmiyorum. Ama tam bir Polyanna olan ben, hayatım boyunca başıma gelen her şeyi kocaman gülümsemelerle karşılayıp hep ‘ne kadar şanslı’ olduğumu düşündüm durdum. Tanrı’yla aramda ipler ne zaman koptu bilmiyorum. Şimdi bunu bulamayacak kadar şuurum yitik, yorgunum. Her şey öyle ağır, öyle zor, öyle çileli oluyor ki bazen; şaşkınlıkla bakıyor, zorunlu olmadıkça bedenimi kıpırdatmamayı tercih ediyorum.
