Ece Uslu… Severim Ece’yi… Küçük kız kardeşim gibi... Ne dese yanında, arkasında durmak isterim; çoğu zaman dediklerine katılırım… Bir kere İzmirli ve de şehrinin kurtuluş günü olan 9 Eylül doğumlu. Ona kanımın kaynamasının, adını andığımda gülümsememin başlıca nedenlerinden biri bu. Bir de asla yalan söylemeyeceğini, yalan bakmayacağını düşündüğüm yeşil gözleri… Ağaçlara, annesine, babasına, çok sevdiği birine sarılı gibi sarılmasına, oradan aldığı enerjiyi kendine kullandığı yetmezmiş gibi, ihtiyacı olan herkese dağıtmasına…
