Herkesi bir yerlere götürür istasyon. Böyle başlamayacağım tabii... ‘Vedaların, kavuşmaların yeridir’, mi yazsam? Böyle de başlamam. Bir bekleyiştir istasyon. Makul. Yine de gülesi geliyor insanın. Bir bekleyiştir istasyon ve varılan her yol başlayacak olanın başlangıcındaki... Hele böyle... Bu cümleler insanın heyecanını söndürür. Ama rayların etrafındaki taşlar harika. Onlar güzel.
