Günün rengi sarı. Ellerinde flüt var bahçe cücesinin. Sıcaklığa kavuşuyor gri yağmur bulutları, rüzgârı da kendine saklıyor gecesi. Otlar çoktan seyir pozunda dikelmiş boylu boyunca çevrede, kurumuş yaşlanmış. Mor yapraklar ölmüş, geriye bir avuç çalı kalmış. Çıyanlar sarmış tepeleri baştan aşağıya. Su değse de zaman zaman toprağa, keskin bir nişancı var gökyüzünün alnında. O da sarı. O da kurumuş yanmaktan.
