Bir boş sayfa açtım, baktım uzun uzun ona, daldım gittim beyazlığına, yokluğuna ve çokluğuna. O boş sayfada ne hayatlar gördüm; sepya karelere sığmış, çığlık çığlığa susup giden ve ne hayaller yaz sıcağında, kurumuş dereye yağan ilk yağmur sonrası toprağa çekip giden. Bak yine neredeyse sol göğsümün altı ama bir türlü tam yerini anlamadığım parem sızlıyor. Camı açtım baktım sokağa, pek bilge, pek karanlık ve acımsı…
