Bu çok zor bir soru. Çünkü insanın kendini anlatması zor. Ya ben sandığım kişi değilsem korkusu ve kuşkusu hep içimizdedir. Bir gün gelir hiç yapmayacağınız bir işin, bir eylemin içinde bulursunuz kendinizi, ya da aklınızdan hiç geçmemiş bir tümce ağzınızdan çıkıverir. Ama kendimi bana soranlara şu yanıtı vermek isterim. Beni bana değil, şiirlerime sorun. Çünkü pek çok şiirim hayatımdan, duygularımdan, sevdalarımdan ve duyarlıklarımdan izler taşır. Yine de çocukluğumdan yola çıkıp anılarımı da kurcalayıp bir şeyler söyleyeceksem, şöyle başlamalıyım: Kalabalık bir aile odağında, masalların, menkıbelerin, destansı anlatıların uçkun kanatlarıyla cinlerin cirit attığı avlularda, derin kuyularında zaman zaman çocukluk düşlerinin boğulduğu, yine de paylaşımın...
