Günlerden cuma. Uzun zamandır kendi başıma dışarı çıkıp uzun bir seyahate çıkmamıştım. Nedir, ne değildir, birçok şeyi unuttum. Aslında pek unutmak da denemez, kısacası hatıralarımda silik bir anı olarak kalıyor. Bu geç dışarı çıkmalar kendimi inanılmaz bir boşluğa itmeme sebep oluyor. Aslında tam olarak nereye gideceğim de belli değil. Tahta bavulumu tozlu raflardan çıkardıktan sonra güzel havanın azizliğine kendimi bıraktım. Hava nereden baksan 25 derece var ya da yok. Akşama doğru yağmur yağacak diyorlar ama ben zaten mümkün mertebede akşama buralarda olamayacağım. Tüm tahminlerim akşamı başka yerde geçirmem üzerine. Ama baksanıza tahminler bile bazen tam olarak tutmuyor. Üzerimdeki ceketi gören havanın bu kadar sıcak olduğunu bilmez. Her gördüğümüze ne kadar çok inanıyorsak.
