Son günlerde sıklıkla olduğu gibi uyanır uyanmaz yine alnımı hatıralara çarptım. Hayatta batmaz diye övülen bir transatlantikti sırrım. Buzdağına şiddetle kafa atınca, her fani gibi ziyan olmuş bir ömrün galeyanına kapıldım. Benim genç hayatım ve tahminlerle çok zorlanmadan kurguladığım etrafımı çevreleyen insanların ilk gençlikleri, zihnimdeki derin kılıç yarasının arasında saklanan metrelerce tozlu filmi gün ışığına çıkarıp hiçlik sinemasında oynattı.
