Adamo: Tabii “Her yerde kar var.” Tabii Eskişehir, tabii çocukluk. Her şey çok tabii. Yılbaşı da öyle. Adamo da. Belçikalı. “Karlar Düşer” şarkısı da onun. Çocukluk, kar ve Eskişehir, Sezen Cumhur Önal gibi söylersek, Adamo’nun dilinden üstümüze akide şekeri tadında yağıyordu! Orta halli evlerde yılbaşı kutlamanın mutluluğuyla konuklara likör ikram edilen bayramların mutluluğu, hayatın hep o mevsimde yaşanacağı hissini uyandırıyordu ya, işte o mevsim yazdı. Yılbaşı da olsa, kar da yağsa, Adamo “tombe la neige” dese de, sanki Eskişehir’in göçmen, tatar, yerli, manav, çoğu yoksul ve küçük evlerinin üstüne Dıranas’ın ürpertici “Kar” şiiri serpiştirilmiş gibi ıssız, uçsuz, sonsuz bir beyazlık, günlerce gecelerce sürüyordu sürmesine de, her yer yazdı, her yerde yaz vardı! Şarkıyı Türkçe söyleyen Adamo’nun kırıktan hallice ve epeyce ılık Türkçesinden belki de, o günler bana hayatımın yazı gibi gelir. Bir şarkı, bir ses bu duyguyu yıllar yılı yaşatabilir. Adamo’nun sesiyle küçücük evimizde dede, babaanne, anne, baba ve altı kardeş yaz gibiyiz! Yaz gibiydik! Üstelik Eskişehir’de, ayazı, karı kışı kıyamet olsa da duygusu sıcacık şehrimde! Ah bu şarkıların...
