Heykelinden mahrum kalmış kaidenin yanından geçerek güneşin batışına yürüyenlere bakarken üşengeçliğinde azalma yoktu. Sırf bu yüzden turuncunun tonlarına bürünmüş muhteşem gökyüzüne sırtını verdiği bir fotoğrafı olmayacaktı. Omuz silkti. Aklı başka yerlerdeydi. Neden eskimeye yüz tutmuş bir teknenin yelken direğinden gelen ritmik sesi dinliyorum, diye sordu kendine. Neden şimdi? Bir eşek arısı başının üstünde dönüp durmaktaydı. Eşek arısının cüssesi elindeki eriğin yarısı kadardı.
