Şimdi ''İSTASYON''dayız. Haber olsun, karanlığı göğsündeki ışıkla aydınlık tutanlara! Umutla yeni ba
Kasım Çiçek Açtı
İki kokunun birbirine karıştığı değil, hayır, birbirini karşıladığı günlerde de söylenir, &nbs
Hani uzaya insanlık hakkında bilgiler, müzik, şiirler yolluyorlar ya zaman zaman, diyoru
İstanbul’un hafızasında birçok pastanenin gömülü bulunması neyi anlatır? Birçok vedanın
Eleştirmen Memet Fuat, onun için “Ne yazsa şiir oluyor.” demişti. Orhan Koçak’a göre, ed
Biz, kendi üstüne kapanarak yaşayanlar. Gerçek kalesi biziz alçaklığın. Bizim gözümüzün içine
Tezer Abla, şu an bu kentteki en mutlu insan ben olabilirim. Güzel bir İstanbul gününü b
Ne çok öldü savaşlarda insan… İnsanlık… Özellikle, yirminci yüzyılda yaşanan, Birinci ve İkinc
Yıllar önce bir sofranın başında yemek yiyip, sohbet ettiğimiz programı tasarlarken hemen herk
Dallardan kristal buzlar sarkan, kömür kokan bir Saraybosna manzarasına uyandım. Her ne
Cengiz Bey ve Mihrimah Hanım’ın üç oğlu vardı. 1900 yılının ilkbaharında, en küçük çocuk
Sevgili Zeynep, ben seni az çok tanıyanlardanım. Ama şöyle yapalım istiyorum; ülkemizin
Zülfü Livaneli’ye ait “Ada” şarkısının hakkını vere vere yaşamak gerek. Birlikte ve sevgiyle d
Sıcaktan sinekler kondukça kollarına, elinde yelpaze niyetine kullandığı şapkasını sallı
Entarisinin uçuştuğu güzün, hazin öyküsünü anlattı. Yüzü sarı… Katlanılır bir acı. Kurumuş kab
Mahallelerin, toplumun genelinin dışında bir hayat yaşayan ama toplumdan da bir şekil ka
Değil kırkı, yedisi çıkmadan unuttuk. Çünkü hâlâ daha sığındığımız gölgeler var. Ama işte, sad
“Sevgili dostum, yalnızlığı kendimiz seçiyoruz. Herkes kendi seçtiği yalnızlığından şika
İstasyon Dergisi’nin vagonunda, bugünkü konuğu; benim için çok özel bir kadın: Selda Alk
Ne yalan söyleyeyim, bazı okuyanın gülümseyerek belki de anılarını yâd edeceği, küçükken
