Şimdi ''İSTASYON''dayız. Haber olsun, karanlığı göğsündeki ışıkla aydınlık tutanlara! Umutla yeni ba
Kent, nüfusça kalabalık, binaların gökdelenleştiği, sayısız ulaşım araçlarının bulunduğu mekânlar de
Hep iyi bir insan olmaya çalıştım
İstasyonun turkuaza boyalı pencerelerinin rengindeki valizini bir oraya bir buraya çekiştirdi. Sanki
Tanıdık geceler bildik kaygılar Kentler köprüler uzayan yollar Kendi düşlerinden yorgun bir ozan Dir
Daha önce hiç alışık olmadığımız zamanlar yaşıyoruz. Daha önce bu ölçekte dünya çapında bir Pandemi
Yol insanı seçermiş.” İstasyon dergimiz için benden söyleşi istediklerinde aklıma ilk gelen umudu be
Kaçakçı uykular yorgunuyum ben Elimin altında keskin bir keder Sabaha seninle uyanıyorum Dokunduğun
Isodora Duncan dans kuramını oluştururken yönünü Ege’ye dönmüştü. Amerika’da yaşayan bu İrlandalı ka
Herkesi bir yerlere götürür istasyon. Böyle başlamayacağım tabii... ‘Vedaların, kavuşmaların yeridir
Ankara’da okuduğum ilkokulun dördüncü sınıfındaydım. Üzerimde yavrukurt üniformam vardı, boynumda zo
Adı “İstasyon” olan bir dergide yazıyorsanız... Yazının ucu bucağı olmaz. Her renk ve çeşide kalem o
Benim kuşağımdan olanların ve daha da eskilerin yaşamlarında istasyonların özel bir yeri ve anlamı v
